De nakomelingen van de zalige Karel van Oostenrijk, april 2022. |
![]() |
De keizerlijke familie in de kathedraal van Funchal. Voorste rij: Aartshertog Karl, Aartshertogin Anna Gabriele, Aartshertog Georg en Aartshertogin Maria Beatrix. Foto (c) Duarte Gomes. |
![]() |
Aartshertog Karl en aartshertog Georg met hun tante aartshertogin Anna Gabriele. Foto (c) Duarte Gomes. |
![]() |
Aartshertog Ferdinand van Oostenrijk, dragend de Orde van het Gulden Vlies. Foto (c) Duarte Gomes. |
Op 1 april 2022 werd er een mis gehouden in de kerk van Onze-Lieve-Vrouw van de Berg in Funchal. De kerk zat vol met een groot aantal afstammelingen van keizer Karl en keizerin Zita. Onder de aanwezigen waren aartshertog Karl, hoofd van het keizerlijk huis en een kleinzoon van de keizer, evenals aartshertogin Anna Gabriele, een schoondochter van de overleden keizer, en Dom Duarte, hertog van Braganza en hoofd van het koninklijk huis van Portugal.
![]() |
Vader László Erffa, de bisschop van Funchal, Vader Paul Habsburg en Vader Johannes Habsburg. Foto (c) Duarte Gomes. |
Op 15 maart reflecteerde Dom Nuno Brás op het leven en voorbeeld van de gezegende keizer Karl van Oostenrijk. In zijn geschriften herinnerde de bisschop van Funchal de lezers aan de drie kernpunten van de overtuigingen en het geloof van de keizer:
Ten eerste, de primauteit van God. In het persoonlijke leven, of het nu innerlijk is, in het geheim van het geweten, of openbaar, in de houdingen en woorden die iemand tot iedereen richt; en bovenal, de primauteit van God in het politieke leven, in de organisatie van de maatschappij en in de wetten die haar manier van leven reguleren. Gedurende zijn hele leven was dit Karls geheim: God en zijn wil, gezocht, gekend en geleefd voor zover onze kracht en vermogens dat toelaten.
Dan het primaat van de persoon. De persoon wordt niet gezien als een middel tot een doel, niet als een ander onbeduidend getal, maar als iemand die God liefheeft en liefheeft om zichzelf, met een unieke waardigheid die niet vergeleken kan worden met de loutere beschouwing van iemand te midden van een anonieme massa.
Ten slotte, het primaat van de vrede. Het lijkt misschien vreemd, maar het feit is dat aan het begin van de 20e eeuw (en zelfs vandaag de dag) velen de oorlog verdedigden als een middel tot menselijke vooruitgang: van de aanhangers van de klassenstrijd tot de verdedigers van het barbaarse individualisme dat naar niets of niemand kijkt om je doelen te bereiken. Voor en tegen hen probeerde Karl, sinds hij aan het hoofd van het Rijk kwam, altijd serieus en met al zijn kracht wegen te vinden naar vrede in Europa en in de wereld.
No comments:
Post a Comment